Işık, biraz daha ışık*

Işığın kırılmalarla dolu macerasına** eşlik eden ve onu dönüştüren sanatların başında gelir resim. Mimari, fotoğraf ve sinema da aynı yolu izleyen diğer sanatlar. Bu yolda ışığı en doğru şekilde kullanan sanatçıları, yolun sonunda başarı karşılar.

Bu ışıklı insanlardan birini de, Kadıköy Seven Sanat Galerisi’nde keşfettim. İran kökenli olan ama Türkiye’de yaşayıp resim dersi veren Javad Soleimanpour, benim gibi çoklarının ilkokul resim dersinin vazgeçilmez malzemesinden öte görmediği pasteli kullanarak ne eserler yaratmış…

İstanbul’a yerleşmesinin nedeni İstanbul aşığı olması mı bilemiyorum, ama İstanbul ile ilgili hem manzara hem de gündelik hayattan kesitler sunan resimleri var.

Çocuklar ve hayvanları birlikte konu alan resimleri de çok hayattan, çok içten.

Atatürk’ün de birkaç portresini çizmiş. Atatürk’e olan saygının, sevginin ve ilginin azaldığı bu günlerde İranlı bir ressamın Atatürk’ü birkaç kez resmetmiş olması ilgi çekici.

Resimlerinin geneline huzur hakim. Buruk bir huzur sanki; kendisiyle ve hayatla barışık olsa da, gereksiz derecede iyimser değil; acıları yadsımıyor.

*"Licht mehr licht" ifadesi Goethe'ye aittir ve kendisinin son sözleri olduğu söylenir.
**Aşk İşaretleri, Latife Tekin.